วันนี้ไปบริจาคเลือดที่ศูนย์บริการโลหิต สภากาชาดไทย เป็นครั้งที่สอง ครบกำหนดสามเดือนหลังจากครั้งก่อน พอดีมีธุระนอกออฟฟิส ก็เลยได้โอกาสแวะไปตอนบ่ายสาม วันนี้คนแยะพอควร ต้องต่อคิว ๓๐ คน รอคิวกว่า ๔๕ นาที แต่ก็ไม่ช้าอะไร จับลมหายใจไปเรื่อยๆ
นึกๆดู คนไทยที่ใจบุญมีแยะมาก เขาไม่เพียงเสียสละเวลากันหลายชั่วโมง จ่ายค่ารถหรือค่าน้ำมันอีกพอสมควร เพื่อเดินทางมาให้เลือด ทำบุญช่วยชีวิตคนที่เขาไม่รู้จัก ถ้าปีหนึ่งบริจาคเลือดได้เต็มที่เลยสี่ครั้ง เขาอาจจะช่วยชีวิตคนได้สี่คน ผมเพิ่งมาได้คิดตอนอาจารย์ผมที่สหรัฐแกบอกว่าผมน่ะมีใจเมตตา และจะช่วยชีวิตคนได้ ก่อนหน้านั้นผมไม่คิดถีงว่าจะช่วยชีวิตใคร แต่นึกๆดู คนที่เจ็บ หรือป่วยจนต้องการเลือดนั้น ถ้าไม่ได้เลือดก็ตายแน่ๆ
ในส่วนตัวผมเอง นอกจากจะช่วยผู้อื่น และบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร ตามความเชื่อของพุทธศาสนิกชน ทำให้เกิดความสบายใจ มีปิติแล้ว ยังรู้สึกว่า เป็นการรักษาสุขภาพตัวเองด้วย ตัวเบาขึ้นหน่อย คิดเอาว่าโรคความดันสูงจะได้ไม่ถามหาง่ายหน่อย อย่างน้อยก็ไปเลือดดีๆออกไปจากตัวปีละสี่ครั้ง
เป็นความตั้งใจว่าจะทำบุญด้วยเลือดตัวเองนี้เป็นประจำไปเรื่อยๆอีกหลายปี จนกว่าสุขภาพจะไม่อำนวย หรือ สถานการณ์เปลี่ยนไป หรือวัยถึงเกณฑ์ที่เขาไม่เอาแล้ว
No comments:
Post a Comment