Monday, October 31, 2005

สัมภาษณ์ สตีฟ จ๊อบส์ อีกแล้ว

เพิ่งรู้จากบทความนี้ว่า ซีอีโอ ของ แอ้ปเปิ้ล เป็นชาวพุทธ น่าสนใจที่ว่า คนในแคลิฟอร์เนียจำนวนมากถือพุทธกัน

Thursday, October 27, 2005

สั่งไปแล้ว PowerBook รุ่นใหม่ จอความละเอียดสูง

เมื่อวานไปนั่งวางแผนงานรายเดือนไปอีก ๒๔ เดือนข้างหน้า คิดสะระตะแล้ว สรุปว่าต้องซื้อแล็ปท๊อปใหม่ ไม่มีทางเลี่ยง เพื่อบีบเวลาให้สุดๆ เวลาอยู่บ้านก็ต้องทำงานได้สะดวก ตอนนี้สลับไปๆมา ระหว่าง พาวเวอร์แม็ค จีไฟฟ์ ที่ทำงาน กับ วินโดวส์ และ ลินุกส์ ที่บ้าน ระหว่างสามเครื่อง ทำเอาผมมึนเป็นบางครั้ง เลยตกลงใจปลดเกษียณเจ้าแล็ปท้อปตัวเก่า (เจ้า Toaster) อายุสามปีกว่าเสียเลย จอมันไม่สว่าง ฮาร์ดดิสก็เต็ม แฮงก์บ่อยอีกต่างหาก เช้านี้สั่งแม็คตัวใหม่ไปแล้ว เป็น PowerBook 15" จอ 1440x960 pixels, RAM 512 MB, HD 80 GB, etc. ราคาทำเอาผมจนไปอีกเก้าหมื่นบาท เครื่องจะเข้ามาเมืองไทยกลางเดือนหน้า เย้ เย้

Wednesday, October 26, 2005

แม็คออกมาใหม่ หลายตัว เยี่ยมจริงๆ

แอปเปิ้ล ออกแม็ครุ่นใหม่ออกมามาก ที่คนทั่วโลกซู้ดปากอยากได้ก็คือ PowerMac Quad ที่มี dual core CPU สองตัว เท่ากับสี่ซีพียู
สำหรับผมเฉยๆ แค่แม็ค สองซีพียูธรรมดาก็เยี่ยมอยู่แล้ว
แต่ที่อยากได้คือ PowerBook รุ่นใหม่ที่จอภาพละเอียดสูงมาก ขนาด 15" เนี่ย จอคมกว่าจอ Sony LCD 17" ที่ผมกำลังใช้อยู่ตอนนี้เสียอีก
สงสังเราจะต้องไปแคะกระปุกมาสัก ๙ หมื่นบาทในไม่ช้าแล้วละมัง

กำลังทำงานแปลอยู่

ตอนนี้ผมรับช่วยงานแปลหนังสือภาษาอังกฤษเป็นไทยอยู่หนึ่งชิ้น ทำมาสองเดือนแล้ว คาดว่าอีกสักสี่เดือนน่าจะเสร็จ ที่ใช้คำว่าช่วยเพราะไม่ได้แปลคนเดียว มีนักวิชาการไทยช่วยกันแปลจำนวนมาก หลายสิบคน
งานนี้เนื้อหาไม่มีปัญหา สบายอยู่แล้ว แต่เสียเวลาตรงที่ต้องไปถอดคำวิสามาณยนามฝรั่งสารพัดชาติเป็นไทย แถมจะให้ตรงเกณฑ์ของราชบัณฑิตอีก งานนี้เลยอ่วม เพราะไม่มีซอฟต์แวร์ง่ายๆเข้าช่วย ต้องพลิกหนังสือคู่มือหลายเล่มกะคำพวกนั้นแต่ละคำ และในการทำงานถอดความนั้นเล่าก็ต้องใช้สมาธิในการทำงานมากทีเดียว สำนวนฝรั่งง่ายๆที่อ่านแล้วเราก็เข้าใจอยู่หรอก แต่จะถอดออกมาเป็นภาษาไทยให้สละสลวย อ่านแล้วเนียน ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่าเป็นสำนวนแบบมีกลิ่นนมเนยเนี่ย ต้องเสียเวลาแก้อยู่หลายตลบ
และที่สำคัญ งานมีแถมบังคับว่างานนี้ต้องไปใช้โปรแกรมบนวินโดวส์เอ็กซ์พีอีกต่างหาก ไม่ได้ใช้เครื่องแม็ค และขาดความสะดวกไปแยะ โชคดีที่ตั้งใจไว้แต่แรกว่าเป็นงาน"เพื่อชาติ" ค่าแรงน้อยก็ไม่ว่า เลยเป็นงานที่ซีเรียสแต่ไม่เครียดจนเกินไป แม้จะเสร็จงานในบางคืนหัวมึนแทบหมุน กว่าผมจะไปเข้าอาณาปาณสติกัมมัฏฐานมาแก้ก็สักพักนึงถึงจะหาย วันนี้เลยบ่นเสียหน่อยไว้เป็นหลักฐาน

ปีหน้าเป็นอย่างช้า คนทั่วไปก็จะรู้เองแหละว่าหนังสืออะไร

Monday, October 24, 2005

A new Ranad album : "Khun In 2, Ranad Bangkok"


I went to B2S at Central Ladprao a couple days ago and found that Aj. Narongrit Tosa-nga just released his new Ranad & Piano album called "ขุนอิน 2 ระนาดบางกอก".
It has beeen a while since he released Khun In 1. This new album is called Khun In 2, and the northern style traditional Thai songs are very nice to listen to.
The price is not expensinve either: 189 Baht, so I felt compelled to help supportting this xylophone master and add his CD into my small collection.

His website is here : http://www.khun-in.com/

A book on Thai ancient maps: แผนที่เดินทาง


I got some books from SE-ED again. A good one I want to mention today is written by my one of my favorite writers, Mr. Michael Wright, an English gentleman who writes excellent Thai articles.
It is published in color, in good quality paper, and featured lots of Thai ancient maps.
The listed price was already like a bargained price: only 189 Baht, not even mention my SE-ED membership discount.
It is suitable for Thai bookworms who loves Thai history, archeology, or handicraft stuff.

Tuesday, October 18, 2005

สตีฟ จ๊อบส์ เป็นหน้าปกวารสารไทม์

ไม่รู้ว่าฉบับเอเชียจะลงหรือเปล่า เรื่อง How Apple does it ? จาก TIME canada.com เลยไปอ่านออนไลน์มาแล้ว เนื้อหาดีมาก

Saturday, October 15, 2005

Siang Tian : a great album of Thai symphony


This is my first attempt to post about music in my blog, Thai classical music that is.

I digged up a CD album by the great music master and composer, Prasidh Silapabanleng (1912-) to listen again last night.
I started to be bored with the like of Bach's, Vivaldi's, and other Baroques I normally listened. I have a mini stereo set and a TV on my writing desk in my home office just behind my laplop here.
Althought I stumbled on this album by chance and bought it last year, the content actually came from a life-performance which took place in 1995 in Bangkok, by the Bangkok Symphony Orchestra (BSO), and it was later produced in the CD form in 1996.
It was an excellent and great music. I can not verbally express my feeling enought of it.
Historically, Siang Tian is also interesting since could be considered his family's work of 3 generations.
The original Thai music version was an ancient second-speed one, perhaps known by Thai musicians since the Ayuthaya period, and the late great music grandmaster, Sorn Silapabanleng (better known in the royally bestowed Thai official title of "Luang Praditpairoh) composed it into a full set of Thai music.
Mr. Prasidh, or as we Thai called him Ajarn Prasidh, recomposed his dad's Thai version into a western one in the form of string quartet and later for the symphony.
(Newer generation of Thai must have known both of them through the characters depicted by the movie, The Overture (or Hom Rong, in Thai).
Executive producer of the CD as stated in the CD's cover is Mr. Prasidh's son and thus Luang Praditpairoh's grandson.
There are other excellent songs in this album, including the well known northern Thai tune called Damnern Sai (Walking along the sandy beach). The Siamese Suite is also very nice.
I do not think one can easily find this CD on sale any more. If one finds it, I think it 's worth buying to listen to and keep in one's collection.

Friday, October 14, 2005

พักผ่อนที่เขาใหญ่ และ ปากช่อง


เมื่อสุดสัปดาห์ก่อน ผมและเพื่อนๆนัดพาลูกไปเที่ยวที่ปากช่อง และ เขาใหญ่ รู้สึกสบายกับอากาศบริสุทธิ์ของทุ่งหญ้าและป่าเขา

ช่วงหนึ่งในเขาใหญ่ เราไปเดินป่าราวสองชั่วโมงครึ่ง จากผากล้วยไม้ ไปเหวสุวัต ก็สนุกดี ระยะทางราว ๓ กม. เดินพอเหนื่อย เด็กๆวัยสิบขวบเนี่ยสนุกกันมาก เพื่อนผมคนนึงอุ้มลูกอายุสักสองขวบไปด้วยตลอดทาง เขาเก่งจริงๆ เดินป่านะ ไม่ได้เดินห้างในกรุงเทพฯ เพราะต้องเดินขึ้นๆลงๆ ลุยโคลน ไต่เนินดิน ลงเนิน ลอดใต้ท่อนไม้ ข้ามท่อนซุง ลอดพงหนาม มุดใต้ดงหวาย ไต่ซุงข้ามลำธาร ฯลฯ ต้องยกนิ้วให้เขา

กลับถึงโรงแรม เหนื่อยมากจริงๆ
อาหารที่อร่อยคือ วัวหัน (ขอโทษ ผมไม่ได้ทานเจ) เป็นลูกวัวย่างทั้งตัว ก่อนกินแวะไปดูที่เตา เห็นแล้วก็สงสาร ต้องปลงอนิจจังแต่พอกินเข้า ผมกับลูกต่างทานกันคนละสามจาน

ที่สนุกอีกที่คือที่ปากช่อง คือที่ ทองสมบูรณ์คลับ เป็นฟาร์มคนละสไตล์กับฟาร์มโชคชัย ที่นี่คล้ายสวนสนุกแบบลูกทุ่ง เช่นมีขี่ม้า มีรถเอทีวี (All terrain vehicle) สำหรับผู้ใหญ่และเด็กโต มี Go cart ให้ขี่ นอกจากนี้ก็มี รอกโหนตัวลงเนิน(อย่างรวดเร็ว ผมว่าน้องๆบันจี้จั๊มป์) รถเลื่อนขับลงเนิน รถกระเช้า อะไรๆอีกแยะ ถ้าไม่มีเพื่อนท้องถิ่นจัดรายการให้ คนนอกไม่มีใครรู้มากนักแน่ๆ

ลินิกส์ (หรือลินุกส์) กับอนาคตของประเทศไทย

อ่านเจอจากเว็บ http://poonlap.blogspot.com/2005/10/blog-post_09.html
ผ่าน http://linux.thai.net/planet บอกว่า หนังสือลินุกส์ภาษาไทยขายไม่ได้ คนไทยไม่ค่อยซื้อ

ผมว่าถ้างั้น ต่อๆไปมันจะค่อยๆหายไป ในความคิดของผมเรื่องนี้ดูจะเป็นความล้มเหลวทางนโยบายของรัฐ ที่ไม่ผลักดันลินุกส์เป็นโอเอสแห่งชาติ (จะมีใครบางคนโดนเอาเงินจุกปากหรือเปล่าก็ไม่ทราบ) และที่สำคัญ คนไทยทั่วไปไม่เคยมีความรู้สึกที่ดีกับลินุกส์ คนที่ไม่เคยอ่านเว็บไอทีต่างประเทศ หรือข่าว หรือบล๊อกในวงการคอมฯจะไม่เข้าใจว่าลินุกส์นั้นมีพลังขนาดไหน ดีขนาดไหน ใช้แล้วรู้สึกเท่ห์แค่ไหน อย่างที่เด็กฝรั่งส่วนหนึ่งรู้สึก

จริงๆแล้วถ้าใครอยากใช้โอเอสที่คุ้มเงิน เพราะฟรีและดีก็ต้องใช้ลินุกส์ แต่ถ้าอยากใช้ของเยี่ยมก็ต้องใช้แม็ค (แต่จ่ายแพงหน่อย) แต่ถ้าคนที่ไม่รู้จะใช้อะไร แค่ตามๆอื่นเขา และกะเผื่อใช้ซอฟต์แวร์ผิดกฎหมายด้วย (ซึ่งอาจจะเป็นคนส่วนมาก)ก็คงจะไม่คิดอะไร ไปหาโอเอสเก่า ๓ ถึง ๕ ปีมาแล้วแอบก๊อบมาใช้อย่างวินโดวส์

ระยะหลังผมใช้แม็คโอเอสเท็นของแอปเปิ้ลที่ที่ทำงาน โดยพื้นฐานก็คือ BSD Unix ส่วนแล็ปท๊อปตัวเก่าที่ผมเรียกว่าเจ้า toaster นั้นลง WinME กับลง Slackware Linux version 10.2 รุ่นใหม่ไว้ ใช้สลับกัน ส่วน  PC Pentium4 3.0E GHz ที่บ้านอีกตัวนั้นลง Linux TLE 7.0 เอาไว้ (ยังมีคอมเก่าอีกสองตัวที่บ้านที่คนในครอบครัวผมใช้ นี่นับเฉพาะที่ทำงานได้นะ ตัวที่ไม่ทำงานแล้วไม่นับ) บนเจ้าแม็คนั้นผมใช้ terminal windows เป็นประจำ และบ่อยครั้งก็ต่อไปทำงานยัง Unix servers ตัวอื่น
แต่เทียบกันแล้ว ในหนึ่งสัปดาห์ผมใช้แม็คโอเอสเท็นมากที่สุดตอนนี้ ตามมาด้วยลินุกส์กับวินโดวส์มี แบบสูสี (ไว้โอกาสหน้าจะมาบรรยายประสบการณ์การใช้ไทเกอร์ต่อไป)

ผมเห็นว่าในอนาคตอีกสักสิบปี ถ้าคนไทยส่วนหนึ่งไม่หันมาใช้ลินิกส์ให้มากพอ ประเทศไทยจะเสียเงินค่าซอฟต์แวร์แบบมหาศาล นับหมื่นล้านบาทต่อปี และนี่คือสิ่งที่น่าตกใจ พูดกันมานานหลายปี แต่ดูจะแก้ปัญหาไม่ได้เสียที
วันนี้เอาแค่นี้ก่อน ผมยังไม่อยากพูดถึงผลกระทบระดับโลก โดยเฉพาะเรื่อง โอเพ่นซอร์สซอฟต์แวร์

Thursday, October 13, 2005

แผ่นดินไหวที่แคชเมียร์ในปากีสถานและอินเดีย

เมื่อสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมามีจังค์เมล์จากเพื่อนส่งต่อให้เพื่อนกันว่อนไปทั่วเมืองไทย กรณีมีคำทำนายที่เว็บหนึ่งบอกว่าจะมีเหตุเภทภัยต่างๆที่กรุงเทพฯ คล้ายนิวออร์ลีนส์ กับจะมีสึนามิเกิดซ้ำอีก จำไม่ได้ว่าทายไปรวมถึงแผ่นดินไหวหรือเปล่า กลายเป็นข่างลือกันแซดไปทั่วเมือง จนรายการทีวีอย่างของคุณสรยุทธ์ก็ยังเชิญผู้เชี่ยวชาญต่างๆไปออกทีวี
ต่อมาก็พอดีมีเหตุแผ่นดินไหว ที่มีคนตายมากที่แคชเมียร์ในปากีสถานและอินเดีย ก็ทำให้เกิดประเด็นมาถกกันว่าจะเกิดอันตรายที่กรุงเทพฯได้หรือไม่ ก็ไปออกรายการกันอีก

ผมฟังความเห็นผู้เชี่ยวชาญดูและใช้ความรู้สึกตนเองก็เห็นว่า แผ่นดินไหวรุนแรงในไทยน่าจะเกิดขึ้นได้ แต่โอกาสน้อย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ว่า เมื่อไร จะเจอแจ้คพ็อตแค่นั้นเอง ตึกในกรุงเทพฯส่วนมากสร้างไม่ได้มาตราฐาน ในส่วนตัวผมเองนั้นตั้งใจไว้เลยมาเป็นสิบปีแล้วว่าไม่ซื้อคอนโดเด็ดขาด อยู่แต่บ้านเดี่ยว ยังไงๆถ้าเกิดแผ่นดินไหวบ้านพังก็ยังมีที่ดินอยู่ ถ้าจะอยู่คอนโดก็ต้องผมออกแบบเองและคุมการสร้างเองตามสเป็คของผมเท่านั้น คนอื่นสร้างนั้นคิดว่าไว้ใจไม่ได้ ส่วนเรื่องเขื่อนที่เมืองกาญจน์หรือทางเหนือก็เช่นกัน เปลือกโลกเคลื่อนตลอดเวลา ไม่ได้อยู่นิ่งๆ พอถึงวันหนึ่งความเครียดมีมากพอมันก็อาจจะมาสักที แต่ไม่รู้เมื่อไร

Wednesday, October 05, 2005

A lot of fallen trees along Kampangpetch 2 Road

I just passed Kampangpetch 2 Road this morning and feel saddened when I saw that dozens of medium size trees along the green road were either uprooted or badly tilted by the strong wind during a very strong thunder storm just two nights before. That might be one of the strongest thunder storms and rains for Bangkok this year. I had wished that this road would be a scenic road and nice to drive. Too bad that the fallen trees were due to the way they were planted: using medium size ones to plant with the main roots cut. I hope BMA replanted new trees to replace those fallen ones.

Slipped-through advertisement via Thai local cables, UBC

I just noticed only recently and wondered why there were international advertisements which slipped thru between programs in western TV channels. Now I understand why. I think it is O.K. to let they go through. Previously, there were Thai boring information pages inserted. Foreign ads are not as boring as those.

Tuesday, October 04, 2005

Thailand Shopping Street : Good or Bad ?

Two nights ago I read a Thai magazine, Brandage, featuring several articles on the emerging Thailand shopping street, a straight line under the SkyTrain from the Emporium in Sukhumvit Road through Kasorn Plaza, Amarin Plaza, Central World Trade Center, onward to Siam Paragon (about to be openned in few months ahead), Siam Center, Siam Discovery Center, MBK Center, Siam Square on Rama I Road. The combined shopping areas, totalling about 2 million square meters, would soon create a world's shopping paradise for international shoppers and potentially earn billions of dollars in income for the country.
However, I think if those would drain a lot of money from Thai shoppers, or to convert more of the Thai younger generation into an even more materialistic, expensive brand-name only shoppers, that would be devastating for future Thailand in the long run.

Personally, I do not use brand name items and think those have very low performance/price ratio. They are not noteworthy for me.