คนที่บ้านไปซื้อ นิตยสารขวัญเรือน มา ผมไปหยิบพลิกๆดูโดยบังเอิญ เลยเจอสัมภาษณ์ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
อ่านดูแล้วชอบมาก เพราะเขามีลูกบ้าแยะ และใช้ให้เป็นประโยชน์
เขาเป็นคนมีเป้าหมายระยะยาวในชีวิต ล่วงหน้าเป็นสิบๆปี
เขาเป็นคนมุมานะ ทำงานหนัก ยอมอดออม ยอมจน เพื่ออนาคตที่วางไว้
เขาวางแผนการเงินไว้ดีมาก จำได้คร่าวๆ เขาบอกว่า
เขาใช้เองส่วนตัว 10%
เขาให้ครอบครัว 30%
เขาเก็บออม 20%
เขาให้ลูกน้อง 10%
สงสัยทีเหลือเป็นต้นทุน เช่น ค่าวัสดุอุปกรณ์ สี และอาจจะเป็นค่าซ่่อมบ้าน และอาจจะเป็นค่าใช้จ่ายสังคม และทำบุญอีก
เขามีความปราถนาที่จะเป็นศิลปินเยี่ยมที่สุดในเมืองไทย และเป็นศิลปินผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของโลก
เขาต้องการจะฝากผลงานไว้ให้แผ่นดินไทย และโลก
เขาฝักใฝ่ในพระพุทธศาสนา
เขามีบารมี มีลูกน้องแยะ เพราะแบ่งปันมาก
ผมนับถือ และ ศรัทธา ในความมุ่งมั่นของเขา
ผมจะทำได้แบบเขาไหม อาจจะยาก นิสัยมันเสียจนจะเป็นสันดาล พอแก่ตัวขึ้นแล้ว พระท่านเรียกว่าวาสนา
อย่างไรก็ดี ตั้งใจว่า อีกสองสามปีข้างหน้าจะแวะไปวัดร่องขุ่นอีก เพื่อทำบุญร่วมกับเขาอีกครั้งหนึ่ง
No comments:
Post a Comment