แขกของงานส่วนมากที่มาจากกรุงเทพฯหรือจังหวัดอื่นๆใกล้เคียงเป็นศิษย์เก่าสวนกุหลาบ หรือ อาจารย์เก่าสวนกุหลาบ น่าอบอุ่น
ท่านเจ้าคุณ เจ้าคณะจังหวัดอ่างทองท่านก็กรุณามาด้วย ท่านเป็นศิษย์สวนกุหลาบรุ่นผมเช่นกัน
วัดห่างไกลเช่นนี้ ไม่เคยมีงานพระราชทานเพลิงศพมาก่อน งานนี้เป็นงานแรก พระผู้ใหญ่ระดับเจ้าคณะอำเภอท่านก็มากัน
ครูประจำชั้นของเรา สมัย ม.ศ. ๒/๑๒ คือ อาจารย์ ประชัญ ศุภจิตรา เกษียณออกมาทำไร่อยู่ชนบทห่างไกล แต่พวกเราก็ดั้นด้นมาเผาศพท่านจนได้ สวนกุหลาบไม่ลืมกัน ไม่ทิ้งกัน วันนี้ความจริงผมมีธุระ แต่ผมก็ต้องมางานของครูผม
ผมรู้สึกสะเทือนใจ เพราะไม่ทราบมาก่อนว่าท่านป่วย ช่วงอ่านประวัติ คนอ่านที่เป็นลูกๆก็สะเทือนใจ คนฟังก็รู้สึกสะเทือนใจพอกัน น้ำตาคลอออกมาเอง ผมไม่ได้เสียมันมานานแล้ว วันนี้ ผมได้นั่งสมาธิอุทิศส่วนกุศลให้ท่าน ภาวนาขอให้ท่านไปสู่สุคติในสัมปรายภพ
เจอครูเมื่อห้าปีก่อน ที่งานเลี้ยงที่พวกเราจัดให้ครูของเราทุกปี ไม่นึกเลยว่า วันนี้จะมาเจอท่านอีกในโอกาสนี้ เขาเปิดฝาโลงให้เราได้ดูเห็นครูเป็นครั้งสุดท้าย ครูดูสงบน่ิง เหมือนนอนหลับไปเท่านั้น
No comments:
Post a Comment