แวะตลาดสามชุกร้อยปี

กลับจากด่านช้าง ขากลับแวะตลาดสามชุกร้อยปี ซื้อของกินเป็นส่วนใหญ่ เพื่อนและอาจารย์บางท่านได้ของเล่นโบราณติดมือไปด้วย ก็เรืือป๊อกแป๊กที่เห็นอยู่ในตู้ในรูปล่างสุดนั่นแหละ เป็นของทำย้อนยุคให้นึกถึง เมื่อสมัยเด็กๆ ผมเองเมื่อสี่สิบปีกว่าก่อนจำได้ว่าวันหนึ่งพ่อผมไปซื้อมาให้เล่น วิธีเล่นคือต้องจุดเทียนใส่ไว้ แล้วเอาไปลอยน้ำ อากาศร้อนมันก็จะไหลเวียนออกมาทางปลายท่อใต้ระดับน้ำที่ท้ายเรื่อ ขับดันให้เรือเล่นไปในน้ำได้ เจ้าของร้านเล่าว่า เขาส่งไปปั๊มตัวเรือจากเมืองจีน ทำเหมือนของเดิมเป๊ะ ลำละหนึ่งร้อยบาท ตัวผมไม่ได้ซื้อมาเพราะกำลังลด ละ เลิก สิ่งต่างๆอยู่

เพื่อนที่เป็นคนท้องถิ่นเล่าว่า ชาวบ้านเสียดายที่ว่าการอำเภอเก่าเป็นไม้สักทั้งหลัง แต่หลายปีก่อนนักการเมืองจัดการให้มีการประมูลเพื่อสร้างที่ว่าการอำเภอใหม่เป็นคอนกรีต และพ่อค้้าประมูลไม้ไปในราคาแค่ ๕ แสนบาท ตอนนี้ก็กำลังวางแผนจะทุบทิ้งอีกแล้ว เพื่อทำลานจอดรถแทน สันดานนักการเมืองพวกนี้หางานทำผลาญงบอยู่เรื่อยๆ

ขากลับพบว่าพายุเพิ่งพัดถล่มต้นไม้ริมทางหลวงล้มระนาว ต้นไม้ที่ร่มรื่นและเพลินตาเมื่อตอนกลางวัน พอตกตอนค่ำก็ล้มไปแยะเลย (ได้เห็นอนิจจัง) เพราะต้นไม้พวกนี้ย้ายต้นใหญ่มาปลูกโดยไม่มีรากแก้ว นี่คือการลูบหน้าปะจมูกของการสร้างถนนโดยไม่คิดปลูกต้นไม้ไว้ล่วงหน้า แต่มาปลูกทีหลัง ต้นไม้ใหญ่ที่ไม่มีรากแล้วล้มขวางถนนเป็นระยะๆ ผลคือหลังพายุ รถเป็นพันๆคันติดมากบนถนนจากสุพรรณบุรีขาเข้ากรุงเทพ