ธมฺมจกฺกปฺปตฺตนสูตร

สองอาทิตย์ผ่านอาสาฬหบูชาไปโดยไม่ได้โพสต์ วันนี้เพิ่งมีโอกาสหยิบหนังสือสวดมนต์แปลมาพลิกอ่านโดยไม้ได้ตั้งใจ ก็เปิดไปอ่าน ธมฺมจกฺกปฺปตฺตนสูตร บาลี และ แปล ไทย อ่านไปทัั้่งบาลีและไทยจนจบสองสามเที่ยว ผมจึงเห็นว่า "ประโยคเด็ด" ต้องเก็บไว้ในบล๊อกนี้กันลืม น่ันก็คือ ตอนที่ตอนที่ท่าน โกญทัญญะ ได้ดวงตาเห็นธรรม (บรรลุธรรมเป็นพระอริยะขั้นต้น คือพระโสดาบัน) ท่านได้เห็นความจริงว่า

ยงฺกิญฺจิ สมุทยธมฺมํ สพฺพนฺตํ นิโรธธมฺมนฺติ
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งทั้งปวงนั้นล้วนมีความดับไปเป็นธรรมดา
(ตามในหนังสือที่ผมคัดมา แปลเป็นไทยไว้)

แต่ในใจผม ผมเข้าใจเอาเอง เลยจะแปลไว้อ่านเองว่า

สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีเหตุให้เกิดขึ้นอันเป็นธรรมดา สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดาทั้งสิ้น
(ก็เป็นความเข้าใจของผมเองละนะ คนอื่นไม่ต้องเชื่อตาม)

ผมอ่านวรรคเด็ดนี้แล้วก็พยายามจำให้ขึ้นใจไว้ เพราะใครจะบรรลุธรรมขั้นต้นนั้น ก็ต้องเห็นธรรมข้อนี้ และเข้าใจอย่างอย่างถ่องแท้เท่านั้นถึงจะผ่าน