ทำไงจะสู้สินค้าราคาถูกจากต่างประเทศได้

อ่านข่าวเจอที่สัมภาษณ์ชาวสวนผลไม้่ไทยที่ต้องเจ๊ง ราคาผลไม้ตกต่ำแล้วก็สงสาร เป็นเพราะผลกระทบจากเอฟทีเอ ไทยกับจีน ความจริงก่อนหน้านี้ ถ้าผมมีโอกาสเดินตลาดนัด เจอผลไม้ไทยก็จะซื้อเยอะๆมากินอยู่แล้ว อย่างเงาะเนี่ยซื้อทีก็อย่างน้อยสาม ก.ก.

ปัญหาที่เห็นว่าบ้านเราขาดคือ ขาดการให้การศึกษาประชาชนทั่วไป เรื่องการรณรงค์ช่วยกันกินช่วยกันซื้อของไทย และต้องสอนต้ังแต่ในโรงเรียนประถม ให้มีค่านิยมที่ช่วยซื้อของในท้องถิ่น ให้เงินหมุนอยู่ในสังคมมากๆ

อีกอย่างก็เรื่องคุณภาพ สินค้าไทยต้องสู้ด้วยคุณภาพเท่านั้น สินค้าถูกๆเช่นจากจีนเข้ามาตีตลาดด้วยราคาเป็นหลัก คุณภาพยังไม่ดีนัก สินค้่าไทยเราต้องเอาคุณภาพที่ดีเข้าสู้ และเอาชื่ีอแบรนด์ไทยที่เชื่อถือได้เข้าไปสู้ สู้ด้วย positioning ทางการตลาด สู้ด้วยความสนับสนุนของคนในสังคม แต่ก็ต้องอาศัยการให้การศึกษา การประชาสัมพันธ์ การรณรงค์

ผมมีความรู้สึกในใจว่า การที่รัฐบาล ทรท. ไม่ได้นำเรื่องเอฟทีเอ เข้าสภา ทั้งที่ทำได้ อาจจะมีเจตนาที่ดีแฝงอยู่ คือนอกจะเร็วสมใจพ่อค้าในวงการรัฐบาลแล้ว ในอนาคตหากเกิดผลเสียหายมาก รัฐบาลในอนาคตก็อาจให้รัฐสภายกเลิกเอฟทีเอ ก็น่าจะได้ เพราะรัฐสภาไม่เคยให้ความเห็นชอบมาก่อน แต่เรื่องนี้เกี่ยวกับมหาอำนาจก็ทำยากหน่อย

ยกตัวอย่างเรื่องสิทธิประโยชน์บริษัทอเมริกันในประเทศไทย ที่รัฐบาลไทยยุคถนอมไปให้เขาไว้ ให้มีสิทธิเท่าเทียมบริษัทคนไทยทุกประการ แล้วตอนนี้พอใครไปพูดถึง ตอนจะทำเอฟทีเอกับเขา คนของสถานฑูตอเมริกันก็เตยให้สัมภาษณ์มาทำนองว่า สิทธิที่เป็นของให้ไปแล้วก็อย่าไปพูดถึงมันอีก เข้าทำนองอ้อยเข้าปากช้างไปแล้ว จะไปเอาออกมาได้อย่างไร ใครจะกล้า