ผมไปเรียนอภิธรรมแล้วคิดว่าดีอย่างไร
เรื่องนี้คงถือเป็นเพียงประโยชน์ในเบื้องต้นของผม
ผมรู้สึกจิตสงบมากเมื่อได้ไปวัด นับตั้งแต่เมื่อย่างเท้าเข้าในบริเวณวัด ผมค่อนข้างมีสติอยู่เป็นส่วนมาก กำหนดรู้ลมหายใจอยู่เป็นส่วนมาก ในช่วงครึ่งวันเสาร์และอาทิตย์นั้น ต่างไปจากการอยู่ที่บ้านหรือสังคมภายนอก
การตามรู้ลมนั้นเป็นการเจริญรอยดังตำสอนที่เป็นพุทธพจน์ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราเองก็เป็นผู้มากด้วยอาณาปาณสติ
ความสงบของจิตนั้นเป็นความสุข
เมื่อเรียนอภิธรรม ท่านอาจารย์ไม่เพียงแต่สอนเนื้อหา แต่ได้สอดแทรกเกล็ดเล็กๆน้อยๆต่างๆ ทำให้รู้สึกสนุก และท่านยังได้กล่อมเกลาความเห็นต่างๆของเราที่อาจจะไม่ถูกต้องเพราะรู้เห็นมาตามกระแสความเชื่อในสังคม ให้เห็นถูก และท่านได้ให้มีการนั่งสมาธิช่วงสั้นๆ ทำให้เป็นการเพิ่มการปฏิบัติ และมีการกราบพระสวดมนต์
นอกจากนี้ยังได้พบเพื่อนญาติธรรมต่างๆอีกมาก
ของแจกก็มีเป็นประจำ โดยเฉพาะหนังสือธรรมะต่างๆ
ในเบื้องหน้า ผมหวังว่า จะได้เข้าใจหลักธรรมที่ล้ำลึกของพุทธศาสนามากขึ้นโดยลำดับ
ผมหวังจะพิสูจน์ตนว่าผมไม่ใช่คนประเภท ปทปรมะ
ผมปราถนาจะบรรลุธรรมในชาตินี้
No comments:
Post a Comment