ผมมีความเห็นว่าปีหนึ่งๆ ต้องหาทางออกไปปลีีกวิเวกสักอย่างน้อยหนึ่งหรือสองครั้ง
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปฝีกสมาธิกับกลุ่มคนหนุ่มสาวผู้ทรงคุณธรรมสูงจำนวนหนึ่งกว่า ๓๐ ท่าน ไปที่ชัยภูมิ ได้มีโอกาสทำบุญด้วยการบริจาคเงินหลายๆที่ ได้ใส่บาตรกับพระอริยะ ได้ไปกราบพระผู้ทรงคุณก็หลายรูป ได้ไปฝึกสมาธิเต็มที่ ได้ไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ไดัเห็นความมหัศจรรย์ของจิต ได้ไปพัฒนายกระดับคุณธรรมของจิต
ต้องขอบคุณคนในครอบครัวที่เข้าใจ และเสียสละ เมื่อสมาชิกหลักในครอบครัวไม่อยู่บ้าน ในยามที่สภาพการณ์ในครอบครัวไม่ปกติ มีผู้ใหญ่เจ็บป่วยอยู่ แต่ผมรู้สึกว่า จะไม่ไปไม่ได้ มันเป็นโอกาสพิเศษจริงๆ และก็พบว่า การตัดสินใจไปนั้น ไม่ผิดหวัง และเป็นการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดในชีวิต
No comments:
Post a Comment