ปลงอนิจจัง

สัปดาห์ที่ผ่านมา สุนัขพันธุ์อัลเซเชียนที่เลี้ยงไว้และเอาไว้เฝ้าบ้านอีกหลังหนึ่งที่ต่างจังหวัดตายลง เขาอายุได้ประมาณสิบปี ก่อนหน้านี้ไปบ้านโน้นเอาอาหารเม็ดไปส่งให้ ไปเจอเขา ก็เห็นแล้วว่าท่าทางไม่ค่อยดี อ่อนแอลงไปมาก ซูบผอม ตัวสกปรก ไม่ได้อาบน้ำ มีเห็บด้วย ขาหลังลากเดินไม่ได้ คงแก่จนขาเสียเดินไม่ไหว ก็รู้สึกสงสารเพราะรู้สึกว่าไม่ได้ดูเขามาเจ็ดแปดปีแล้ว กลับมาก็จิตเศร้าไปวันสองวัน เมื่อตอนย้ายบ้านมานั้น ก็คิดจะเอามาเลี้ยงต่อบ้านในกรุงเทพฯแต่คนที่บ้านให้เอาไว้เฝ้าบ้านโน้น ปล่อยให้คนแก่ที่บ้านโน้นดู ก็เลยต้องปล่อยตามนั้น ก็ยังเหลือที่บ้านนั้นอีกตัวหนึ่ง ก็ตั้งใจว่าต่อไปจะไม่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงอีกตลอดชีวิตนี้ เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ไปวัดอยู่แล้วก็เลยไปบริจาคเงินใส่ตู้ให้ที่่วัดอุทิศส่วนกุศลให้เขาเป็นการเฉพาะ และก็เมื่อนั่งสมาธิตอนค่ำก็แผ่เมตตาและอุทิศผลบุญให้ด้วยแล้ว ปีนี้มีอะไรๆผมก็ปลงอนิจจังไปเรื่อยๆ เพื่อปล่อยละวางความยึดมั่น ต้นไม้แต่ละต้นของแม่ทะยอยตายไป รถเสียบ้าง ขายรถคู่กายไปบ้าง ขายหนังสือที่อุตส่าห์ขนมาจากอเมริกาและสะสมมายี่สิบปีไปเป็นเศษกระดาษ หรือบริจาควัดสวนแก้วไปบ้าง มีเรื่องเสียเงินบ้าง คราวนี้สัตว์เลี้ยงตายอีก เห็นจริงว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ชั่วคราว แล้วดับไปจริงๆ แต่ยังหรอก พูดไปงั้นเอง จิตผมมันยังไม่เห็นธรรมซึ้งจริงๆ

โน้ตบุ้คเสีย

สัปดาห์ที่ผ่านมา เครื่องแม็คพาว์เวอร์บุ๊คจีโฟร์โน้ตบุ๊คของผมเจ๊ง สงสัยเป็นเพราะเครื่องร้อนจัด ดูวิดีโอสตรีมมิ่งจากเว็บนานเกินไป และใช้มอร์นิเตอร์และคีย์บอร์ดนอกอยู่เลยไม่รู้ ต่อมารีบู้ทเครื่องไม่ขึ้น ในวันรุ่งขึ้นก็เลยต้องเอาไปให้บริษัทยูนิตี้โปรเกรสช่วยดู พบว่าเมนบอร์ดเสีย เลยตกลงใจสั่งบอร์ดมาเปลี่ยนจากสิงคโปร์ คาดว่าจะเสียเงินประมาณเกือบสามหมื่นบาท เราจะไม่ซ่อมก็ไม่ได้เพราะต้องใช้เครื่องเป็นอุปการณ์ทำงาน และคิดว่าจะรอซื้อรุ่นใหม่ประมาณกลางปีหน้า ให้ซีพียูรุ่นคว็อดคอร์สำหรับโน้ตบุ้คออกมาก่อน (กำหนดออกสิ้นปีนี้) และก็ให้แอปเปิ้ลออกแม็คโอเอสเท็นรุ่นใหม่ สโนว์เล็พเพอร์ดก่อนแล้วค่อยเปลี่ยน (กำหนดประมาณกรกฎาคมปีหน้า) แล้วยกเครื่องนี้ให้ลูกไป ตอนนี้ก็เลยต้องรอๆๆ คุยกับเพื่อนพบว่าเครื่องโน้ตบุ้คเขาก็บอร์ดเจ๊งเหมือนกัน ปีที่แล้วของเพื่อนอีกคนก็เสีย แต่ไม่เฉลียวใจ ยังคิดว่าเครื่องเราจะใช้ได้ทน เลยเริ่มรู้ว่าเครื่องอิเล็กทรอนิกส์สมัยนี้เนี่ย พอวงจรมันเล็กลง มันก็เลยบอบบางลง และเสียง่ายมาก ผมตั้งใจจะจดเอาไว้ว่า เมื่อซื้อเครื่องโน้ตบุ้คใหม่ในปีหน้า ก็จะซื้อประกันเครื่องยืดเวลาเป็นสามปีด้วย คิดว่าคุ้มกว่าแน่นอน คราวที่แล้ว พยายามเขียมเงินแค่หมื่นหนึ่ง เลยต้องจ่ายเกือบสามหมื่นในคราวนี้

ไปทำบุญต่างจังหวัด

สัปดาห์ที่แล้วขับรถไปภูเรือ ทางช่วงเข้าเขตจังหวัดเลยแล้ว จากทางเหนือของหล่มเก่า เส้นทางหมายเลข ๒๐๓ ทางวกวนไปตามไหล่เขาในป่าแถบภาคกลางและอีสาณตอนเหนือ ป่าเขียวขจี รู้สึกว่าขับรถสนุกดี โชคดีไม่ได้พาใครนั่งไปด้วย ไม่งั้นคงจะโดนบ่นว่าเวียนหัวหรือเมารถ พักที่รีสอร์ทนอกตัวอำเภอ อากาศเย็นสบายดี ผมไปได้ข้อมูลรีสอร์ทแห่งนั้นมาจากในเว็บ เจ้าของเป็นผู้ใหญ่อายุประมาณ ๗๐ ที่มีเมตตาดี และมีเป็นคนธัมมะธัมโม ได้คุยกันประสาคนชอบธรรมะตรงกัน ท่านเมตตาเตือนสติเรื่องกัมมัฏฐานให้บางเรื่อง ท่านให้หนังสือและเอกสารมาจำนวนหนึ่ง มารู้ทีหลังว่าท่านเจ้าของเป็นอดีตข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่เกษียณแล้ว และท่านอยู่ที่นั่นเลยทั้งปี ไม่เข้ากรุงเทพฯอีก วันต่อมาไปทำบุญที่วัดป่าห้วยลาด ถวายสังฆทาน และก็บริจาคเงินสร้างพระ เป็นเงิน 5000 บาท กลับมากรุงเทพฯก็ทำให้รู้สึกกระตือรือร้นขยัันอยากทำงาน ภาษาปากเขาเรียกว่า ไปชาร์จแบ็ตฯมาเรียบร้อย เห็นประโยชน์ว่า ควรไปเที่ยวพักสมองทุกสามเดือน ถ้าทำได้เป็นดี ค่าน้ำมันแพง แต่ก็ถือว่าถูกกว่าค่าเครื่องบินไปเมืองนอก

หรือโลกมันเอียง

ไปท่องเว็บเจอที่หนึ่ง อ้างว่าโลกเอียงมากขึ้น ซึ่งถ้าเป็นจริง ผมเข้าใจเอาว่าก็จะอธิบายได้ว่าทำไมน้ำแข็งขั้วโลกละลายมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ โลกร้อนขึ้นมากกว่าที่คาด พายุมากขึ้น และสาเหตุต่างๆปรากฎการณ์ธรรมชาติที่แปลกๆมากในช่วงปีสองปีที่ผ่านมา ดูได้จากลิ้งก์ที่ใส่ไว้

แต่ข้อมูลจากเว็บอ่านแล้วก็ต้องระวัง ฟังหูไว้หู เพราะฝรั่งชอบคิดว่ามีทฤษฎีสมคบคิดกันปิดบังช้อมูลต่อสาธารณชนอยู่เรื่อยๆ แต่ผมว่ามันก็เป็นไปได้นะ

Mindful meditation gain more interest in the west

See interesting news article in the link above. We practicing Buddhists have been doing this for over 2 and a half millennia. I suppose mindful meditation is similar to our Vipassana meditatioin.

จากข่าว นักฟิสิกส์พบวิธีทำให้วัตถุลอยได้

เรื่องพิสดารจากหนังสือพิมพ์บนเว็บ น่าสนใจ สิ่งที่สมัยก่อนวิทยาศาสตร์บอกว่าเป็นไปไม่ได้ ก็เป็นไปได้ ตอนนี้ นักฟิสิกส์พบวิธีทำให้วัตถุลอยได้
มีคำพูดฝรั่งบอกว่า อย่าพูดว่าไม่มีทาง(เป็นไปได้)
ดังนั้น ปรากฏการณ์ที่อธิบายไม่ได้ในวันน้ี ไม่ได้หมายความว่าจะอธิบายไม่ได้ในอนาคต หรือเป็นเรื่องโกหกเสมอไป

นักชีววิทยารู้มานานแล้วว่าอย่าไปเชื่อกฏเกณฑ์หรือทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์อะไรมากเกินไป เพราะมันก็เป็นแค่คำอธิบายปรากฎการณ์ในรูปแบบที่ง่านที่สุด และฟิตกับข้อมูลที่สุดเท่าที่มีอยู่ในขณะนั้นเท่านั้น ในที่สุดจะต้องมีคนเจอเรื่องราวที่แหกกฏทางชีวภาพจนได้นั่นแหละ

บ่นเรื่องความหลงของพวกวัยรุ่น

ห้าวันก่อน มีการเปิดตัว วงซูเปอร์จูเนียร์ (Super Junior) ซึ่งเป็นวงดนตรีเกาหลี ในประเทศไทย ที่เวทีชั่วคราวข้างศูนย์การค้าสยาม มีวัยรุ่นไปกรี้ดเยอะ คิดว่าห้าหกพันน่าจะได้ ส่วนมากเป็นเด็กนักเรียนผู้หญิง ลูกผมก็กระตือรือร้นไปกะเขาด้วยคนหนึ่ง ตอนค่ำพ่อก็ต้องเดือดร้อน(กาย แต่ไม่ใช่ใจ) เสียเวลาไปรับกลับ
ต่อมาช่วงนี้ก็เป็นเวลาที่มีรายการอาคาเดมี แฟนเทเชีย (Academy Fantasia) ลูกผมก็พลอยนอนดึกไปด้วย เพราะต้องดูจนกว่าจะรายการจบก็ประมาณห้าทุ่มครึ่ง ทำให้นอนผิดเวลา ดึกผิดปรกติ โชคทีที่เขาจัดรายการคืนวันเสาร์ แต่วันหยุดลูกผมก็มีเรียนพิเศษในวันรุ่งขึ้นอยู่ดี ก็ทำให้เขาตื่นสายเกินไปด้วย การที่เด็กนอนดึกนั้น ทราบกันแล้วว่า จะมีผลเสีย เพราะจะทำให้การหลั่ง growth hormoneในเวลานอนหลับลดลง ทำให้โตช้า หรือตัวเล็ก นอกจากนี้เด็กก็มีการหลงเล่นเน็ตอีก เราก็พยายามควบคุมให้มีเวลาที่เขาจะเล่นได้ ไม่ให้มากเกินไป แต่กระนั้นพ่อแม่ก็ต้องรับกรรม คอยรับอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยวของลูก ยามเมื่อเตือนเขาว่าถึงเวลาพักผ่อนสายตาบ้างแล้ว พ่อแม่ก็ต้องโดนแว๊ดกลับเป็นประจำ

เด็กๆวัยรุ่นยังไม่เข้าใจว่า เขานั้นเริ่มโตแต่กาย แต่จิตใจนั้นยังไม่โต ยังไม่รอบรู้ทันคนอื่นพอ (และความรู้ก็ยังแค่หางอึ่ง) ในสังคมทุนนิยม มีการโฆษณา เพื่อดึงความสนใจของพวกเยาวชนอย่างเขาไปสู่สินค้าต่างๆ โดยเอาความบันเทิงที่เป็นสิ่งภายนอกต่างๆเข้ามาให้หลงไหล พวกเขาจึงไม่เคยมีความสุขกับความสงบภายในเลย พวกเขาไม่เคยอยู่เงียบๆโดยไม่เปิดเพลงฟัง ไม่เปิดเน็ต ไม่อ่านหนังสือประโลมโลก ไม่ดูรายการทีวี สื่อต่างๆพยายามหาเงินจากเยาวชนเหล่านี้มากจนเป็นผลเสียต่อพัฒนาการของเยาวชน เด็กวัยรุ่นส่วนใหญ่ตกเป็นเหยื่อการยัดเยียดบันเทิงเหล่านี้ โดยที่พ่อแม่ส่วนมากก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะแม้จะตักเตือนด้วยความรักไปบ้าง ก็มักโดนว่ากลับมา หาว่าเป็นการตำหนิเขา หรือว่ากล่าว

พ่อแม่ก็ได้แต่ปลงอนิจจัง จิตใจของเราตัวเราเองยังคุมไม่ได้แล้วจะไปควบคุมจิตใจเด็กได้อย่างไร หวังว่าเมื่อเขาโตขึ้น เขาจะหลงน้อยลง และเมื่อเขาแก่มากขึ้น จนเท่าๆกับผม ก็จะเห็นความจริงว่า ทุกอย่างนั้นเป็นสิ่งสมมุติทั้งหมด เป็นของไม่มีสาระ ไม่ควรจะไปหลงไหล ไปใส่ใจ ไม่ควรไปยึดถือ ไม่ควรไปทะยานอยาก