ประมาณค่าเสียหายจากแผ่นดินไหวที่นิวซีแลนด์

จากข่าว มีการประมาณค่าเสียหายจากแผ่นดินไหวที่นิวซีแลนด์ ที่มีขนาด ๗ ริกเตอร์ ไว้ที่ประมาณ 1.4 พันล้านเหรียญสหรัฐ คูณเป็นเงินไทยก็ประมาณ 50,000 ล้านบาท สำหรับเมืองที่มีประชากร ๓๕๐๐๐๐ คน

ผมมาคิดต่อว่า กรุงเทพมีประชากรมากกว่านั้น ๒๐ เท่า และดินเป็นดินอ่อน ในอนาคตหากเกิดแผ่นดินไหวในแถวนี้ จะมีความสะเทือนมากกว่า ผมคิดเอาว่า หากคูณ ๒๐ เข้าไป ก็อาจจะเสียหายประมาณ ๑ ล้านล้านบาท

ปัญหาตัวเงินดูเหมือนจะมากมาย แต่ความจริงที่ใหญ่กว่ามันอยู่ที่การกระจุกตัวของทรัพยากรทุกอย่างของประเทศ ศิลปวัฒนธรรม อารยธรรม การศึกษาวิจัย แหล่งความรู้ ข้อมูลทุกอย่าง และหัวใจการสั่งการทุกอย่างของรัฐอยู่ที่กรุงเทพ หากว่าอะไรๆก็เสียหายหมดจากภัยธรรมชาติ ต่อให้มีเงิน ต่อให้มีเครดิตไปกู้มาซ่อมสร้าง ก็จะทำอะไรลำบากมาก อะไรที่เสียไปแล้วจะกู้คืนลำบาก

เหมือนกับเฮติ เกือบปีแล้วคนก็ยังอยู่ในเต้นท์ ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีน้ำ ไม่มีอาหาร

นี้เป็นเพราะเมืองไทยไม่เหมือนอเมริกา ที่เขาคิดกระจายความเจริญและสิ่งต่างๆไปทั่วประเทศ สมัยช่วงสงครามเย็นเมื่อสี่สิบปีก่อน อเมริกันกลัวการถูกโจมตี จึงต้องมีการกระจายความเสี่ยง ป้องกันการเสียหายของระบบทั้งหมดจากการทำลายโดยอาวุธระยะไกล ทำให้เขามีความอ่อนตัวกับภัยพิบัติอยู่ในตัว แม้แต่ระบบสั่งการเขาก็จัดการทำไว้หมดว่า คนไหนมีอำนาจสั่งการรองลงไปๆหากว่าผู้บริหารระดับสูงไม่เหลือจากการถูกทำลายแล้ว แต่เมืองเราไม่เคยมีการคิดกระจายตัวเรื่องความเจริญออกไว้ก่อน และก็อาจจะไม่มีการทำแผนฉุกเฉินไว้

ผมหวังไว้ในใจว่าจะมีใครบางคนการทำแผนเอาไว้ เพราะอะไรที่มันไม่น่าจะเกิด ดูจากความน่าจะเป็นแล้วน้อยมาก พวกนั้น หากว่าเกิดแล้วผลกระทบมันหนักมาก