โพชฌงค์ และ โพธิปกฺขิยธรรม

โพชฌงค์ ๗ แปลว่า องค์ธรรมแห่งการตรัสรู้ ๗ ประการ ได้แก่

สติ ความระลึกได้ (รู้สึกตัวทั่วพร้อม)
ธรรมวิจัย ความใคร่ครวญพิจารณาธรรม (เห็นเป็น ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา)
วีริยะ การทำจิตอย่างต่อเนื่อง เรียกว่าความเพียร หรือ วิริยะ
ปีติ ความอิ่มเอมใจ ความสุขใจ
ปัสสัทธิ ความสงบใจ
สมาธิ ความตั้งมั่นแห่งจิต แยกเป็นจิตผู้รู้และสิ่งที่ถูกรู้ออกจากกัน
อุเบกขา การวางจิตเป็นกลาง ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย

ใครใช้องค์ธรรมทั้ง ๗ นี้ สามารถบรรลุธรรมทางพุทธศาสนาได้
และไม่เพียงแค่นี้ ธรรมทั้ง ๗ ข้อนี้ หากมาใช้กับชีวิตการงานในโลก ก็สามารถทำให้ประสบความสำเร็จได้เช่นกัน
โปรดสังเกตุว่า เป็นเรื่องของคุณสมบัติของจิตล้วนๆเลย เพราะความสำเร็จจะเกิดได้ อยู่ที่ใจเป็นหลัก

บทสวดอยู่ในโพสต์ที่แล้ว

อนึ่ง โพชฌงค์ เป็นธรรมอยู่ในหมวด โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ คือ ธรรมที่เป็นฝ่ายมรรคญาณ ประกอบด้วย
สติปัฏฐาน ๔
สัมมัปปทาน ๔
อิทธิบาท ๔
อินทรีย์ ๕
พละ ๕
โพชฌงค์ ๗
มัคคังคะ ๘
รวมเป็น ๓๗ ประการ