เมื่อไรจะพ้นความเป็นทาสซอฟต์แวร์การค้าเสียที

ช่วงนี้ ผมมีงานต้องเขียนบทคัดย่อ และบทความส่งไปสองสามที่ ในฟอร์แม๊ต ไมโครซอฟต์เวอร์ด ผมละเกลียดเรื่องฟอร์แม็ตต่างๆที่ไม่เข้ากันได้โดยสมบูรณ์มาก แม้แต่ของไมโครซอฟต์เองก็ยังมีปัญหา (ซึ่งผม และคนจำนวนมากในโลกนี้เห็นต้องกันว่า เป็นไปเพราะความจงใจ บีบบังคับลูกค้าให้อัพเกรดซอฟต์แวร์ ไม่ใช่ปัญหาว่าโปรแกรมเมอร์ทำให้เข้ากันได้ไม่ได้) นับประสาอะไรกับโปรแกรมจากค่ายอื่น หรือจาก โอเพ่นออฟฟิส ที่ส่งออกมาเป็นฟอร์แม็ตที่เป็นความลับและเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของไมโครซอฟต์

มีครั้งหนึ่ง ผมต้องก๊อปแฟ้มผมใส่ทัมป์ไดรฟ์จากเครื่องแม็คไปที่เครื่องพีซีรุ่นโบราณที่ห้องเลขา จากนั้น ก็ต้องไปนั่งใช่โปรแกรม ไมโครซอฟต์เวอร์ดรุ่นพระเจ้าเหา ที่ user interface แสนจะเทอะทะ ใช้งานไม่สะดวก ผมแก้ฟอร์แม็ตไป ผมก็สบถไป (ใช่ ตอนนั้นหลงไปแล้ว ตามไม่ทันจิตที่มีโทสะเข้ามาแทรก) ทำไมผมจะต้องมาทนใช้ซอฟต์แวร์เก่าๆไม่ได้เรื่องอย่างนั้นด้วย แก้ไปแก้มา เสียเวลาเป็นชั่วโมงของคนระดับมันสมอง แย่จริงๆ

ผมฝันว่าเมื่อไรหนอ การส่งบทความ หรือ บทคัดย่อ จะเป็นในฟอร์แม็ตโอเพ่นออฟฟิสเสียที แต่คนที่เรียนมาทาง วิทยาการคอมพิวเตอร์คงจะค้าน คงจะบอกว่า ต้องส่งเป็น เท็ค (TeX) สิ ถึงจะดี ยังไงก็ได้ อะไรที่ไม่ใช่ฟอร์แม็ตที่บริษัทใหญ่ใช้ครอบงำตลาดทั้งโลกเอาไว้อย่างเวลานี้ก็ได้ทั้งนั้น

เดี๋ยวผมจะลองเช็ดกับพรรคพวกดูว่าเราจะทำอะไรได้มั่งในปีหน้า เผื่อว่าจะมีวันแห่งอิสรภาพ จะได้พ้นความเป็นทาสซอฟต์แวร์การค้าเสียที