หลักสูตรในมหาวิทยาลัยไทยวุ่นวายอยู่

ผมเผอิญได้รับเชิญให้ความเห็นการปรับปรุงหลักสูตรปริญญาตรีของภาควิชาหนึ่งในมหาวิทยาลัยแห่งหนี่ง เท่าที่ทราบตอนนี้มีการปรับปรุงหลักสูตรทุกห้าปีในทุกคณะทุกโปรแกรมทุกมหาวิทยาลัย ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดี แต่จากการพูดคุยกับอาจารย์ที่นั่น ได้ความรู้ว่่า มหาวิทยาลัยส่วนมากมีปัญหาอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องวิชาทั่วๆไป อย่างเช่นหลักสูตรทางสายวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์ มักจะโดนบังคับว่า ต้องให้เด็กไปเรียนวิชาทั่วไปถึง ๓๐ หน่วยกิต ทำให้โดนบีบให้ไปตัดหน่วยกิตในทางวิชาการที่เป็นเรื่องซีเรียสทางวิชาชีพของเขา

จากประสบการณ์ส่วนตัว ความที่เป็นหนอนหนังสือ ผมคิดว่าสำหรับคนอย่างผมเอง ถ้าย้อนวัยกลับไปเรียนใหม่ ผมไม่จำเป็นต้องไปเรียนวิชาทั่วไปมากถึง ๓๐ หน่วย โดยเฉพาะถ้าเป็นวิชาอะไรบ้าบอที่ไม่ใช่เป็นศาสตร์ที่ล้ำลีก ไปหาหนังสืออ่านเองก็ยังได้แบบที่บางมหาวิทยาลัยเปิด

มหาวิทยาลัยคงอยากให้นักศึกษา(ในใจผมอยากเรียกว่า นักเรียนอยู่ดี = students) เรียนอะไรให้รู้กว้างๆ ผมก็เห็นดีด้วย แต่ว่า ในทางปฏิบัตินั้น การจัดการรวบยอดโดยมหาวิทยาลัยให้เด็กไปลงวิชาหน่อมแน้มไร้สาระ ที่หลักสูตรต่างๆโดนบีบให้เลือกไปลงวิชากลางของมหาวิทยาลัยที่ตัวเลือกมีไม่มากนัก เป็นการไปผิดเส้นทางอีกเหมือนกัน และไม่ได้ทำให้เด็กที่จะเป็นกำลังของประเทศในอนาคตฉลาดหรือรอบรู้ขึ้นมากนักแต่อย่างใด