(My trip to Phraya Nakorn Cave, Samroiyod (300 Peaks) National Park, Pran Buri, Prachuab Khirikhan, part 2, continued from previous post)
เดินขึ้นเขาต่อไปอีกหลายแฮก ตามประสาคนไม่ค่่อยออกกำลังกาย พอถึงยอดเขาลูกเล็กก็เดินลงเนินไป จนเจอปากถ้ำ เป็นคูหาใหญ่มาก ก็ต้องไต่ลงไป ชันหน่อย เดินเข้าไปในคูหาแรก มองขึ้นไปด้านบนผาสูง จะเห็นบริเวณที่มีเว้าคล้ายโค้งใต้สะพาน ชาวบ้านเรียกว่า สะพานมรณะ ไกด์วัย ๙ ขวบของเราเล่าว่า สมัย ร. ๕ เสด็จประพาส เสบียงหมด มหาดเล็กต้องขึ้นไปหาเสบียง ได้ไล่หมูป่ามาจนตกเหวบริเวณนั้น เพื่อเป็นอาหาร ก็เลยได้ชื่อสะพานมรณะดังกล่าว
ผ่านคูหาใหญ่เดินต่อมา ผ่านที่มืดๆคลำไป จนไปออกคูหาใหญ่อีกแห่งหนึ่ง มีพลับพลาทรงไทยสร้างไว้ มีพระรูป ร. ๕ ประดิษฐานอยู่ แสงสว่างส่องลงมาจากผาด้านบนมายังถ้ำ ถ่ายรูปแล้วสวยงามดีมาก (ถ้ากล้องดี และฝีมือดีนะ)
ถ่ายรูปแล้วก็รีบๆกลับ เพราะใกล้มืดแล้วจะมองทางไม่เห็น กลัวฝนตกด้วย กลัวอันตราย
หลังจากลงมา คนที่ไปด้วยบอกว่าเจอยุงกัดเข้าไปเฉพาะที่ขา กว่า ๓๐ ตุ่ม ไม่นับที่กัดทะลุเสื้อบางๆของเขาและที่คออีก
No comments:
Post a Comment